Autumn at the Cemetery

หลี่เจี้ยนจ้องมองอีกฝ่าย หายใจหอบหนัก “ช่วยฉันงั้นเหรอ? ด้วยการล่ามโซ่ฉันไว้ในสุสานเนี่ยนะ?”

หมินเจ้าเช็ดเลือดที่มุมปากก่อนจะแสยะยิ้ม “ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน… ป่านนี้นายคงเน่าอยู่ในคูน้ำไปแล้ว”

“ถ้าภรรยาของฉันทรยศฉันจริง…” หลี่เจี้ยนกำหมัดแน่น “แล้วทำไมนายถึงยังให้ฉันมีชีวิตอยู่? นายต้องการอะไรจากฉัน?”

หมินเจ้ายื่นหน้าเข้ามาใกล้ ดวงตาเป็นประกายวาววับท่ามกลางแสงสลัว “ก็อย่างที่บอกไปแล้ว… ตั้งแต่นี้ไป นายเป็นของฉัน”